Karel en Mientje Lucassen “Je moet geluk hebben…” 60 jaar lief en leed gedeeld Het is al weer een paar maandjes geleden dat Karel en Mientje hun 60-jarig huwelijk vierden en dat wij pal na de feestelijkheden bij hen op bezoek gingen voor een interview. Het diamanten paar heeft veel publiciteit gekregen, mede omdat Karel en Mientje op dezelfde dag zijn getrouwd als Karels zus Paula met Jan Janssen en broer Gerrit met Annie Roosenboom. Paula en Jan hebben deze mijlpaal ook bereikt. Helaas zijn Gerrit en Annie (ouders van Tineke Gisbers-Lucassen, Myriam Bergkamp-Lucassen en Rob Lucassen) inmiddels overleden. Karel en Mientje, beiden 84 jaar oud, wonen al hun hele huwelijk aan de Kasteelstraat nummer 20, sterker nog, Karel woont er bijna zijn hele leven al. In het meinummer van het Hèjs Nèjs hebben we reeds kennis gemaakt met Karel, als een van de drie mannen van de oudste vriendengroep van Heijen. Toen hoorden we al dat het diamanten huwelijk in aantocht was en werden we uitgenodigd hen te komen interviewen naar aanleiding van dit prachtige feest. Het gezin Lucassen Voor de gelegenheid waren bij het interview ook dochter Toos (59) en schoonzoon Laurens Franken (61) aangeschoven. Toos en Laurens hebben een zoon Pascal (34) en dochter Saskia(32). Saskia is getrouwd met Jeroen en woont met de twee (achter)kleinkinderen Romy en Lucas (3 en 1 jaar oud) in Boxmeer. Het gezin Lucassen telde negen kinderen. Karel Karel is de jongste. Zijn moeder overleed toen Karel vier maanden oud was. Vader Lucassen hertrouwde met een vrouw die ook al drie kinderen had, dus in totaal telde het gezin maar liefst twaalf kinderen. Vader had een taxibedrijf, dat later door broer Gerrit werd overgenomen. In zijn jeugd woonde Karel dicht bij school en samen met de vrienden werd hier en daar wel wat kattenkwaad uitgehaald. Karel zit in zich zelf te grinniken als wij de vraag stellen wat dan wel. “Zwemmen in de Maas” zo vertelt hij, “maar dat mocht niet van thuis. De onderboks moest droog blijven, dus die verstopten we ergens aan de oever. Aan vader en moeder vertelden we dat we de konijnen gingen voeren. ” Die konijnen, dat was ook nog een verhaal. In de oorlogstijd hadden ze wel honderd konijnen die opgefokt werden voor consumptie. Die dieren werden gevoerd met het gras en de boterbloemen die volop aan de oevers groeiden. Vader Lucassen had ook een bierhandel en verkocht gasflessen. Bier werd geleverd aan diverse cafés in de buurt. Karel heeft deze handel later overgenomen. Die gasflessen stonden overigens gewoon achter het huis in schuur. Dat zou nu als levensgevaarlijk worden beschouwd! Met Allerheiligen 1944 moest het gezin vluchten voor het oorlogsgeweld. Huis en haard moesten worden achtergelaten. Via Duitsland belandde de familie Lucassen in Harmelen. Lopend. Onderweg aten ze van de “schink” (rauwe ham) die vader had meegenomen. Na negen maanden konden ze terugkeren naar Heijen, waar ze het huis zwaar beschadigd, lees onbewoonbaar, aantroffen. Er kon slechts provisorisch in worden gewoond. In de jaren erna volgde het herstel. Karel was toen 14 jaar. Na de oorlog volgde Karel de ambachtsschool en werd timmerman. Naar eigen zeggen timmert hij de hele wereld aan elkaar. Op 58-jarige leeftijd kon Karel al met pensioen. Dat waren nog eens tijden! Karel heeft nooit zonder werk gezeten. En de bierhandel en de gasflessen draaiden ook goed. Dus Karel en Mientje hebben geen gebrek gekend. Mientje Escharense Mientje van Iersel had een tante in Heijen, Dien Hermsen, zus van vader Van Iersel en uitbaatster van Café Hermsen, nu beter bekend als Café-Zalen Schuttershof. Begin jaren ’50 vroeg Dien of Mientje wilde komen helpen in het café tijdens de kermis. Vader Van Iersel vond dat goed en zo ging Mientje naar Heijen, op de fiets, 20 kilometer. Geen elektrische fiets, geen versnellingen, zo lacht Mientje! Bij café Hermsen werkte ze samen met Truus Brons en Hanna Peters. Karel was die avond ook in het café en kreeg Mientje al zo’n beetje in het oog. De volgende dag mochten Mientje, Truus en Hanna zelf uit en gingen naar de tent bij Corrie Deenen en héél toevallig was Karel daar ook. De rest is geschiedenis zullen we maar zeggen. Karel fietste jarenlang op en neer naar Escharen, maar gelukkig was vader Van Iersel wel zo tolerant dat hij in het weekend mocht blijven slapen, uiteraard wel bij de broers van Mientje. Geiten en bokken werden streng gescheiden. Voorhuwelijkse betrekkingen waren taboe. Getrouwd werd er in 1956. In die jaren trouwde de ene broer na de andere zus van Karel. Ze kwamen op het idee om de bruiloft, natuurlijk bij café Hermsen, samen te delen met twee andere stellen uit het gezin Lucassen. De burgerlijke huwelijken werden allemaal op een andere datum voltrokken maar de kerkelijke huwelijken op 14 juni 1956 in de splinternieuwe kerk van Heijen. Pastoor Rutten deed de mis dus voor drie echtparen. Dat het huwelijk niet in Escharen plaatsvond was tegen het zere been van de pastoor aldaar. Vader en moeder Van Iersel moesten noodgedwongen “een envelopje onder de tafel doorschuiven” om de pastoor tevreden te stellen. Een meisje trouwde immers in haar eigen dorp! Karel en Mientje Café Hermsen bleef een grote rol spelen in hun leven. Het bier werd door Karel geleverd, nadat vader in 1967“in het harnas” zoals Karel zegt, was overleden. Vader was bezig een vat bier te verwisselen in de kelder van Hermsen toen hij in elkaar zakte en overleed aan een hartstilstand. 69 jaar oud. Mientje kookte tijdens carnaval en kermis altijd voor de muzikanten. Ook de carnavalsvereniging was favoriet. Karel was in 1968 Prins carnaval van de Wortelpin. De dames van de prinsenclub hadden destijds hun eigen feestje. Bij het uitkomen van de prins was het niet gebruikelijk dat daar vrouwvolk bij was. Mientje en Toos gingen met een bosje bloemen in de hand Karel feliciteren tijdens de receptie. Gewoon in de rij. Moet je je voorstellen! Vreemde tijden waren dat toch! In die jaren was het de gewoonte dat het gezin Lucassen, inmiddels uitgebreid met dochter Toos, iedere zondagmiddag naar opa en oma op bezoek ging. Nadat opa en oma waren overleden kon Mientje eindelijk mee naar het voetbalveld om Karel aan te moedigen. Hij speelde tot zijn 45e bij VV Heijen. Toen hij ermee stopte kreeg bij toeval zijn latere schoonzoon Laurens zijn voetbalschoenen. Karel heeft weinig doelpunten gemaakt, zo beweert hij, “maar dat lag niet aan de schoenen!” Mientje is altijd huisvrouw geweest en haar grote liefde was de bloementuin. Die tuin, natuurlijk mogen wij daar een kijkje nemen, ziet er tiptop uit. Karel heeft in het achterste gedeelte een groentetuin aangelegd. Flodderbonen, winterpeen, worteltjes, peultjes, erwtjes, aardappelen, bloemkool, boerenkool, je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er in. In de kas tomatenplanten en komkommers. Er staat ook een prachtig tuinhuisje met twee banken ervoor. Getimmerd door de baas zelf! In het voorste gedeelte bloeien volop de bloemen, Mientjes afdeling. Maar Mientje is van meer markten thuis. Haken met een heel dunne draad, breien, planten stekken. Het huis staat en ligt vol met Mientjes huisvlijt. Karel en Mientje geven beiden aan dat ze het leven nog steeds heel fijn vinden. “We hebben weer bijgetekend” zo beweren ze. “We gaan hopelijk nog wel een tijdje mee.” Karel doet aan gym en blijft zo fit. Ze wandelen veel samen (rondje kerkhof) en iedere weekend fietsen ze een kilometer of vijfentwintig. Mientje heeft nog steeds geen elektrische fiets, Karel wel. Mientje: “Maar ik hou hem wel bij.” En dan het feest!  Hoe was het, vragen wij. Stomme vraag natuurlijk want hoe kan het anders dan fantastisch zijn geweest. Het hele feest duurde alles bij mekaar wel twee weken. Wij zijn de laatsten in de rij der feestelijkheden. Donderdag 26 mei kwamen de burgemeester van Gennep en zijn vrouw hen feliciteren en in de bloemetjeszetten. Foto in de krant! Op 28 mei kwam de buurt langs en versierde het huis. Daarna een bijeenkomst in de kerk, sfeervol opgeluisterd door het gezinskoor waar Laurens lid van is. Op de29e mei het grote feest in Schuttershof. Tachtig man over de vloer, allemaal familie, vrienden en buurtgenoten. Grote vriend Fons Coenders werd gemist. Hij had van tevoren al aangegeven dat hij vanwege zijn gezondheid er niet bij kon zijn, maar hij overleed ook nog net voor deze datum. Toos en Laurens hadden een verrassing voor hun lieve ouders. Zij hadden gezorgd voor een  leuke act opgevoerd door Turbo Toos en Super Stien. Zij voerden een hilarische paaldans uit. De sketch was gebaseerd op Karel en Mientjes leven. Een heerlijk buffet vormde het slotstuk van een onvergetelijke middag. Op dinsdag 14 juni was het de eigenlijke dag. Ook weer een dag vol verrassingen. Eerst kwam de oude buurt langs, de bijna complete familie Lambregts. In de middag High Tea bij de Bourgondische Hoeve in Siebengewald. Samen met zus en zwager Jan en Paula Janssen- Lucassen, die dag ook 60 jaar getrouwd. Tot hun verrassing kwam L1 langs voor een diepteinterview, dat ’s avonds werd uitgezonden. Half Heijen had het gezien. En niet te vergeten de honderden wenskaarten die binnengedwarreld kwamen. Ze zijn er nog helemaal beduusd van. Wat is jullie geheim, vragen wij…. “Nemen en geven, zeggen ze en… je moet een beetje geluk hebben. ” Niets is minder waar. Wij feliciteren het diamanten echtpaar Karel en Mientje Lucassen-van Iersel nogmaals met hun diamanten huwelijk en hopen op nog vele jaren in gezelschap van elkaar en in goede gezondheid, samen met Toos en Laurens, de klein- en achterkleinkinderen. Het is ze van harte gegund…